тасбақаның аузынан шөп алу — (Гур., Маңғ.; Орал, Орда) айлакер, қу, епті адам … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тасбақаның дауылы — Қ орда., Қарм.; Түрікм., Красн.) алай дүлей қатты жел. Т а с б а қ а н ы ң д а у ы л ы соққанда көзді ашып жұма алмай қаласың (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жасыл — тасбақа. зоол. Теңіз тасбақасының жасыл түсті бір түрі. Ж а с ы л т а с б а қ а – теңіз тасбақаларының ең әйгілісі. Ол «тасбақа шөбі» қалың өсетін қойнаулардан қоректенгенді ұнатады (Су асты. тіршілік, 70) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Апория — (гр. аporia – қиыншылық, амалсыз жағдай) – ертедегі грек философиясында қиын шешілетін проблеманы білдіретін түсінік, ұғым. Апория нәрсенің өзінде немесе ол туралы түсінікте қайшылық болғандықтан туындайды. Апориялар деп Элейден (қала) шыққан… … Философиялық терминдердің сөздігі
тарбақа — (Рес., Қалм.; Ақт., Ойыл; Орал, Жән.) құрбақа, тасбақа. Т а р б а қ а Ойыл өзенінің бойында да кездеседі (Ақт., Ойыл). Құдықтың қатарында т а р б а қ а бар екен (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тостақан бақа — (Орал: Чап., Жымп.) тасбақа. Т о с т а қ а н б а қ а біздің жерде көп болады (Орал, Жымп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әнжім — зат. жерг. Күш, қуат, әл, шама. Бүркіттің қыраны тасбақаның ірісін тасиды. Жаманының іріге ә н ж і м і келмейді (Жалын, 1974, 5, 78) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаскер — зат. жаңа. Аңды заңсыз қырып жойып, оның өсуіне зиян келтіруші адам. Теңіз тасбақасының көптеген жұмыртқаларын қанаттылар мен төрт аяқты жыртқыштар құртады, қ а с к е р л е р (брокноьерлер) қазып алады (Су асты, тіршілік, 71) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тотықұсша — үст. Тотықұс тәрізді, тотықұс секілді. Оның қойнында тасбақа, иығында кірпі өріп жүреді, қараторғайды т о т ы қ ұ с ш а сайратады (Р.Тоқтаров, Ғасыр наны, 449) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
усойқы — … Тастан тасбақа секірткен Тәңірберген – дилы қабақ, у с о й қ ы сөзге беріле қояр жау емес (Жетісу, 08.09.1981, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі